Spreken is zilver, zwijgen is goud. Ik heb zwijgen gekozen
voor de challenge van vandaag, omdat dit het laatste blogje van deze reeks is.
Ik doe er voorlopig even het zwijgen
toe. Ik zal zwijgen als het graf. Nee, dat niet. Dat gaat pas lukken als ik
echt voor de laatste keer mijn adem heb uitgeblazen.
Lao-Tse zei ooit: Zwijgen leren we pas in de loop van ons leven; spreken leren wij al eerder. Of zoals de Dalai Lama ons heeft geleerd: Herinner je dat stilte soms het beste antwoord is.
We praten (schrijven) heel veel, maar zeggen soms zo weinig. Ook ik maak mij daar schuldig aan, of het nu bij het gesproken of het geschreven woord is. Alle voorgaande 25 blogje zijn prietpraat, stuk voor stuk misbaar. Dit blogje ook trouwens. Het enige dat er bereikt is, als je daar al van mag spreken, is dat ik met dit laatste stukje de finish van de challenge gehaald hebt. En nu? Nou, niks dus. Het leven gaat gewoon door. De Aarde draait nog steeds om zijn as, samen met de andere planeten om de zon en met ons hele zonnestelsel ergens in de uithoek van het Melkwegstelsel, om de kern daarvan. Dat doet de Aarde al een poosje en zij zal dat ook nog lange tijd blijven doen. Nog jaren, eeuwen en millennia wellicht, zullen de mensen blijven praten, blijven schrijven. Ook als al lang niemand meer weet dat er ooit een World Wide Web was, waarop mensen blogjes bijhielden en aan schrijfuitdagingen meededen. Dat relativeert, hè? J
Lao-Tse zei ooit: Zwijgen leren we pas in de loop van ons leven; spreken leren wij al eerder. Of zoals de Dalai Lama ons heeft geleerd: Herinner je dat stilte soms het beste antwoord is.
We praten (schrijven) heel veel, maar zeggen soms zo weinig. Ook ik maak mij daar schuldig aan, of het nu bij het gesproken of het geschreven woord is. Alle voorgaande 25 blogje zijn prietpraat, stuk voor stuk misbaar. Dit blogje ook trouwens. Het enige dat er bereikt is, als je daar al van mag spreken, is dat ik met dit laatste stukje de finish van de challenge gehaald hebt. En nu? Nou, niks dus. Het leven gaat gewoon door. De Aarde draait nog steeds om zijn as, samen met de andere planeten om de zon en met ons hele zonnestelsel ergens in de uithoek van het Melkwegstelsel, om de kern daarvan. Dat doet de Aarde al een poosje en zij zal dat ook nog lange tijd blijven doen. Nog jaren, eeuwen en millennia wellicht, zullen de mensen blijven praten, blijven schrijven. Ook als al lang niemand meer weet dat er ooit een World Wide Web was, waarop mensen blogjes bijhielden en aan schrijfuitdagingen meededen. Dat relativeert, hè? J
Grof geteld heb ik er een dikke 6000 woorden aan besteed, gemiddeld 230 per blogje. Uren van mijn vrije tijd aan opgeofferd en nauwelijks te bepalen hoeveelheden stroom voor verbruikt. Maar ach. Jullie enig leesplezier bezorgen…dat mag wat kosten.
Bedankt voor het lezen/reageren. Tot blogs!
Gefeliciteerd met het voltooien van de challenge. En ook al denk je dat ieder blogje stuk voor stuk gemist kan worden, ben ik blij dat ik ze heb kunnen lezen, want zoals altijd geniet ik van je humor! Bedankt voor het meedoen :) xox
BeantwoordenVerwijderenWell done! Heb een inhaalslagje met lezen te doen, maar heb van je schrijfsels genoten!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met het behalen van de finish van deze challenge! En misbaar of niet, het gaat om het plezier van het schrijven van de stukjes en dat had je niet willen missen, toch? ;-)
BeantwoordenVerwijderenVan mij ook proficiat. Ik hoop dat jij, noch jouw vingers voorlopig zullen zwijgen, want al jouw stukjes zijn heerlijk om te lezen.
BeantwoordenVerwijderen