Het Spel Gespeeld
“Jij mag straks op deze stoel gaan zitten,” zegt Marcel opgewekt, “maar eerst spelen we een ander spel.”
Marjon glimlacht, terwijl haar maag een beetje samenkrimpt. Dat komt door het woordje ‘mag’. Marcel zegt wel ‘mag’ maar bedoelt heel duidelijk ‘moet’. Die wetenschap verhoogt de spanning in haar lijf. Marcel pakt haar bij de hand en leidt haar naar het midden van de woonkamer.
Slechts gehuld in een zwarte latex tanga -met dito bh- gaat Marjon onder een spreidstang staan die aan het plafond hangt. Om haar polsen en enkels draagt zij zwarte lederen boeien. Haar zwarte high-heels completeren haar sexy outfit.
Marcel haakt de ringen van beide polsboeien aan musketonhaken aan de uiteinden van de spreidstang. Met haar armen gespreid boven haar hoofd staat Marjon nu weerloos voor hem.
Die weerloosheid windt haar op. Marcel weet dat en ziet dat aan haar bh-cups die door twee stijve tepels naar voren worden gedrukt. Een zucht van berusting ontsnapt aan haar lippen, direct gevolgd door een snelle ademteug als Marcel onverwachts met zijn vlakke hand een klap op haar bil geeft. Dan grijpt hij haar gouden haren en trekt haar hoofd met een ruk naar achteren.
“Van wie ben jij vandaag, sletje?”
“Van u, Mijnheer,” klinkt het hees uit Marjons mond, “helemaal van u.”
En weer klinkt er zo’n snelle ademteug, als Marcel een klap geeft op Marjons andere bil.
“Zo, nou sta je weer in balans,” hoort zij hem lachend zeggen. Zij lacht met hem mee wetend dat dit de opmaak is voor veel heftiger werk.
Het geluid van korte pieptoontjes vult kort de kamer, als Marcel een kookwekker instelt.
“Vorige keer vijfendertig minuten, dus nu veertig,” geeft hij te kennen.
De komende veertig minuten zal hij Marjons billen verwennen met slagen van een hele serie verschillende zwepen. Net zoals Christian Grey dat bij Anastasia Steele in de film deed. Zodra de kookwekker loopt is de cadans van zweepslagen die op Marjons huid neerkomen het voornaamste geluid dat in de huiskamer hoorbaar is. Regelmatig onderbreekt Marcel de slagen om de huid van Marjon te strelen, haar te prijzen of een adempauze te gunnen. Ook is dat vaak het moment waarop de gebruikte zweep wordt omgeruild voor een met een straffere impact. Haar ademhaling wordt gaandeweg regelmatiger, slechts kort verstoord als Marcel onverwachts een hardere slag uitdeelt.
Haar gedachten verdwijnen uit haar hoofd, tot alleen de bevrijdende pijn en het ritme van de slagen overblijven.
De tijd lijkt te zijn voorbij gevlogen als hinderlijk piepjes van de kookwekker aangeven dat veertig minuten voorbij zijn. Beiden zijn trots op Marjons groeiende incasseringsvermogen. Nadat zij is losgemaakt wordt dat met een lange, innige zoen en nog meer prijzende woorden gevierd. Hierna is het tijd voor Marcels tweede snode plan van die dag.
"Kom nu maar eens even op de stoel zitten,” gebiedt hij haar vriendelijk doch resoluut, “met je borsten naar de rugleuning. Dan mag je even bijkomen van de zwepensessie.”
Marjon wil dat maar al te graag want haar benen trillen nu de adrenaline haar lichaam begint te verlaten. Met een paar touwen zet Marcel zijn geliefde vast aan de stoel. Nog geen tien minuten later kan zij werkelijk geen kant meer op en geeft Marjon zich over aan de verplichte periode van rust.
“Mooi zo. Kom jij maar even bij, dan knap ik even uiltje op de bank. Tot over een half uurtje, lieve schat.”
Terwijl Marcel uitrust en Marjon haast onbeweeglijk aan de stoel vastgebonden zit, besluiten haar ouders het stel onverwachts te bezoeken. Gelukkig hebben ze een sleutel van de voordeur, dus aanbellen hoeft niet…
© Thislexy, 2017.
