IJzige flarden. Thewa #8: 'Sneeuw' en 'NBRplaza’s Wilde Winter Erotica Fest'

“Brace! Brace!” tettert het uit het luidsprekertje boven mijn hoofd. Ik hoor het nauwelijks boven het gekrijs en geschreeuw van mijn medepassagiers uitkomen. Met mijn hoofd zo dicht mogelijk bij mijn benen en mijn handen in mijn nek wacht ik op de klap. Die komt slechts een fractie later als het vliegtuig met geweld over het ijs van een gletsjer glijdt.

Lééf! Lééf! denk ik bijna hardop, terwijl ijle ijzige lucht via scheuren in de opengereten cabine naar binnen stroomt. Daarna is het stil.

Ik sta buiten het toestel, beduusd, verward, in de vrieskou. De wereld van de eeuwige sneeuw om mij heen is letterlijk oogverblindend mooi. Opgelucht merk ik dat ik mijn jas draag, al herinner ik mij niet precies wanneer ik die dan aangetrokken heb. Het lijkt erop dat ik de enige ben die de crash heeft overleefd. Met de ijzige wind in de rug loop ik een eind bij het vliegtuig vandaan, blijven voelt zinloos.

De rotsen zijn hier kaal merkwaardig genoeg. Overal ligt er sneeuw en ijs, maar niet hier. De wind is plotseling gaan liggen en ik heb het zelfs een beetje warm. Behendig klim ik over het gesteente, alsof ik niet anders gewend ben. Het uitzicht vanaf deze hoge berg is adembenemend. Mijn jas ben ik onderweg ergens kwijtgeraakt, maar het deert mij niet. De zon verwarmd mijn lijf, de gedachte aan thuis mijn hart.

Hij kijkt mij nieuwsgierig aan. Zijn gezicht is beduidend minder behaard dan de rest van zijn lijf.
Zijn dikke witte vacht beschermt hem niet alleen tegen de kou, het laat hem er ook aantrekkelijk uitzien. Wat je een glimlach zou kunnen noemen siert zijn gezicht. Hij steekt een hand uit die ik aarzelend aanpak. De warmte van zijn hand overspoelt mij als een zondagochtend douche. Mijn hele lijf reageert erop. Dan wordt het zwart voor mijn ogen.

Hij draagt mij zijn grot binnen. Als het kleine meisje dat ik ooit was op de arm van mijn vader, zo voel ik mij. Hier is het pas echt warm. Buiten giert de wind opnieuw met kracht om de berg heen.
Een kampvuur in het midden van de holle ruimte zorgt voor licht en warmte. Hij legt me op een wollige dierenhuid en komt naast mij liggen. We zoenen hartstochtelijk. De haren van zijn vacht kriebelen in mijn gezicht, maar ik geniet er alleen maar van. Tussen zijn behaarde benen zie ik zijn erectie groeien. En hoe?! Manlief zou er terstond jaloers op worden. Er zitten zelfs kleine haartjes op de schacht van zijn pik.

Mijn kleren heb ik niet meer aan. Hij vrijt met mij en ik vrij met hem mee. Zijn pik vult mij helemaal, ik kreun en steun van genot. Zijn krachtige lippen pijnigen mijn tepels waardoor ik een soort stroomstootjes in mijn onderlijf voel. Met zijn grote handen grijpt hij mij bij mijn billen en tilt me moeiteloos op van de warme vacht waar we op liggen. Hij rolt op zijn rug, zijn pik steekt fier omhoog. Voorzichtig laat hij mij zakken tot ik bovenop hem zit, met zijn pik diep in mijn schede. Dan neukt hij mij met een niet aflatende energie en passie en ik neuk hem. Die sprookjes over de jeti’s? Vanaf nu geloof ik erin, passioneel zelfs. Als een amazone te paard galoppeer ik mijn orgasme tegemoet. Dan zie ik zijn gezicht vertrekken en voel zijn pik nog dikker worden. Schreeuwend en kreunend komen we tegelijk klaar.

“Mevrouw! Mevrouw! Wilt u onmiddellijk ophouden met uw suggestieve gewip op de stoel en met die geluiden die u maakt?!  Andere passagiers storen zich enorm aan u!” briest een boze stewardess in mijn oor terwijl zij mij hardhandig wakker schudt.

© Thislexy, 2016.