EWA inzending bijeenkomst 29 november

Moord-lustig

Als grapje had Jeroen zijn draadloze netwerk ‘d3uRw44Rd3R-666’ genoemd. Juist omdat een deurwaarder hem in zijn huidige situatie had doen belanden, volgens hem dan. Dat hij zèlf zijn uitgaven destijds gewoon niet in de hand had gehouden, waardoor hij in forse betalingsproblemen was gekomen, was hij uiteraard ‘vergeten’. Dat het merendeel van zijn geld bij exploitanten van pornosites terecht was gekomen, ook die wetenschap was hem spontaan ontschoten ondertussen.

Na een tijd zonder vaste woon- of verblijfplaats rondgezworven te hebben, was hij uiteindelijk toch nog een béétje op zijn pootjes terecht gekomen. Een oude bestelbus, 

die door een bedreven hobbyist tot een compact campertje was omgebouwd, vormde zijn huidige onderdak. Het gammele voertuig was eigendom van Frits, bij de dorpsbewoners bekend als Lepe Frits, een van zijn weinige overgebleven vrienden.

Het wagentje stond al jaren in een oude schuur op het boerenerf van Frits. 

Lekker verscholen, net buiten het dorp, ver van de grote stad. Verstopt, niet alleen voor deurwaarders, maar belangrijker nog, voor wraakzuchtige ‘vrienden’ uit de porno-onderwereld die ook nog het een en ander met hem te verhapstukken hadden.

Frits stond hem toe daar te wonen, mits hij verder geen overlast veroorzaakte. Zo goed en zo kwaad als zijn opvliegerige karakter het toestond, hield Jeroen zich daar aan. 

Zijn onderkomen beschikte over voorzieningen als stroom, schoon drinkwater èn… een internet aansluiting. Bij gebrek aan een baan, sleet hij zijn dagen voornamelijk door blogs op het internet af te struinen. De oude laptop die hij daarvoor gebruikte had hij ‘eerlijk gevonden’. Al surfend had hij een gave ontwikkeld om blogs te herkennen van veelal jonge vrouwen, die met hun gevoelens in de knoop waren geraakt en op zoek waren naar een prins op het witte paard.

Op zekere dag had hij weer een potentieel slachtoffer gevonden. Zij bleek bij toeval uit hetzelfde dorp te komen. Hij begon regelmatig met haar te chatten, won daarna snel haar vertrouwen en ging zich vervolgens steeds intensiever met haar privéleven bemoeien. 

De chat-gesprekken werden gaandeweg directer van toon.

“Wat zei je moeder dan?”

“Dak een hoer ben. Mijn eigen moe!”

“En wat zei jij toen?”

“Nix. Ben weggelopen, naar mijn kamer.”

“Dat heb je goed gedaan meisje. Ben trots op je. Je hebt niet over je heen laten lopen. Laat je moeder maar barsten.”

“Vin je dat echt?”

“Ja tuurlijk, anders zeg ik het toch niet. Je hebt het echt goed gedaan. Je moeder gaat nog spijt krijgen, geloof mij maar.”

“Dat vin ik wel lief van je, dat je dat zeg.”

“Hé, we kennen elkaar nu al een poosje toch? Ik zeg het heus niet tegen het eerste de beste meisje dat ik op internet leer kennen hoor!”

“Grinn”

“Weet je, we gaan samen iets leuks doen.”

“Oh leuk! Wat wil je gaan doen dan?”

“Ik bedenk wel iets waar ik je mee kan verrassen.”

“Gaaf! en wanneer gaan we dan?”

“Morgen!”

“shit, kan niet. Sorrie. Moet morge stage lopen.”

“Ja, wat is dat nou, wil ik je een leuke dag bezorgen, haak jij af!”

“Kan er nix aan doen, moet werken weet je.”

“OK. Nou dan kijk ik wel of een ander meisje mee wil.”

“Grapje! Ik sla stage wel over, kan wel met je mee hoor.”

“Goed zo. Dat zie ik graag, een beetje medewerking.”

“grinnnn”

“Maar ik weet nog steeds niet hoe je eruit ziet. Heb je geen foto van jezelf?”

“Nee, heb geen leuke foto. Sta er altijd zo stom op!”

“Jammer weer. Had je graag even gezien.”

“We kunnen anders wel ff cammen?”

“Prima, maar mijn cam is stuk.”

“Geef toch niet, dan kun je mij wel zien toch?”

“Zet maar aan. Dan kijk ik wel of ik beeld heb.”

“Zie je me nu?”

“Hééé, ja ik zie je. Je ziet er leuk uit meissie! *smiles*”

“*bloos*”

“Draai je eens helemaal om.”

“Zal ik ook een stapje achteruit doen?”

“Is goed. Nou, een mooie meid hoor. Snap niet dat je laatst zei dat je dik bent. Dat vind ik helemaal niet.”

“nog meer *bloos*”

“Trek morgen maar wat leuks voor mij aan.”

“is goed. Mag het een strakke legging zijn, die heb ik net nieuw”

“Laat maar zien. Dan zeg ik wel of ik het wat vind.”

“Grinnn”

“Aha… je gaat je nu meteen even uitkleden voor mij zie ik”

“Jaaa. Of vint je dat niet leuk?”

“Joh, ik geniet van wat ik zie, ga maar verder.”

“nou?”

“Ja die staat je mooi. Lekker strak. Heb je een lekker geil kontje in. Hou ik wel van.”

“hi hi hi”

“En wat draag je verder? Heb je een strak bloesje wat er bij past?”

“Kijk maar. Deze heb ik allemaal. Mag jij zeggen welke ik aan moet trekken.”

“Ha! Die witte. Doe die ff aan, dan kan ik het beter zien.”

“Zo??”

“Ja dat is gaaf. Je ziet er heerlijk uit. Heb je een wit setje om er onder aan te trekken?”

“ja die heb ik.”

“Nou dat staat vast vet mooi. Doe dat morgenochtend aan en kom naar De Hint. In de Kerkstraat. Tien uur. Dan tref ik je daar.”

“Nou heb ik je, kutje van me!” schreeuwde hij triomfantelijk door zijn kleine leefruimte, nadat hij de chat had afgesloten. Zijn bloed kolkte door zijn aderen en bracht de adrenaline tot in de verste uithoeken van zijn lijf.

Hij had op voorhand al bedacht wat hij met dit grietje van plan was, àls ze in zijn val zou lopen. En dat was ze onmiskenbaar. Met open ogen nota bene. De slet. Voer voor hongerige pikken zou hij van haar maken, want ze was alleen maar goed om geneukt te worden. De poen die zij daar voor zou vangen, die was voor hem.

Hij stond op en voelde met zijn hand hoe zijn stijve pik de stof van zijn broek strak deed staan. Op het moment dat hij zijn rits opende om zijn harde snikkel tevoorschijn te halen, hoorde hij in de verte iemand zijn naam roepen. Vloekend trok hij zijn rits weer dicht en verliet zijn campertje om vervolgens op het geroep af te gaan.

Hoewel het buiten ondertussen aardig donker was geworden, zag hij zijn vriend Frits en een vrouw, op hem af komen lopen.

“Kneiters, wat een lekker ding!” dacht hij onmiddellijk bij het zien van de dame.

Ze ging stijlvol gekleed, chique zelfs, was keurig opgemaakt en droeg voor deze gelegenheid niet het handigste schoeisel. Stiletto’s en een onverharde ondergrond verdragen elkaar niet echt goed.

“Dáár, dat is ‘m,” zei Frits, die zich meteen weer omkeerde en de vrouw de laatste meters alleen liet lopen.

“Hé, Jeroen. Ken je me nog?” vroeg ze de verbaasde camperbewoner.

Even moest hij zijn geheugen doorspitten om het gezicht, dat hem nu inderdaad vaag bekend voor kwam, aan een naam te koppelen. Bovendien vroeg hij zich af hoe ze hem gevonden had.

“Sonja…” hielp zij hem, terwijl ze haar hand uit stak.

“Jeetje, Sonja. Da’s lang geleden,” pareerde hij, terwijl ze elkaar de hand schudden, “wat brengt jou hier?”

“Gouwe Peter,” was haar korte antwoord.

Een pooier, of eigenlijk één van de velen, die hij nog geld schuldig was.

Jeroen slikte hoorbaar en zei: “Wat… uh, wat… is er met Peter?”

“Dood!”

“Dood?”

“Al begraven ook,” vulde Sonja aan.

“En nu kom jij…?”

“Ik zoek een andere pooier, Jeroen. Of heb jij al meisjes?”

“Nou… nog niet veel,” loog hij opgelucht.

Zijn brein begon nu op toeren te komen. Die slettebak van de chat voor het goedkope werk en deze snol, met haar Chanel luchtje, porno-blonde haar, zonnebank bruine huid en haar bijna amandel vormige donkere ogen, voor de beter gesitueerde kerels die flink geld voor zo’n meid neer wilden leggen.

“Dan wil ik eerst even zien schatje, wat voor… kwaliteiten… jij hebt,” zei hij zo stoer mogelijk.

“Dat kan,” antwoordde Sonja koeltjes. “Hier?” vroeg ze, terwijl ze naar de camper wees.

Hij knikte en ging haar voor naar de deur aan de zijkant van de camper, terwijl zijn pik al weer om meer bewegingsvrijheid smeekte. Eenmaal binnen liet hij zich ruggelings op de camper’s bedbank vallen, bevrijdde zijn stijve geslacht uit diens stoffen gevangenis en zei behoorlijk uit de hoogte: “Nou… Sonja… laat maar eens zien dan.”

De volgende ochtend stond ‘het sletje’ om tien uur bij De Hint in de Kerkstraat op haar prins op het witte paard te wachten. Om de een of andere reden krioelde het in het dorp van de politiewagens. Het leek wel of er een ontvoering gebeurd was of zo.

De uitbater van De Hint, die even na tienen zijn zaak kwam openen, sprak haar aan.

“Heb je het al gehoord? Op de boerderij van Lepe Frits is een dooie gevonden. Vermoord, zeggen ze. Doodgebloed, met zijn eigen afgesneden pik in zijn mond!”

De jonge vrouw griezelde oprecht bij de gedachte aan zo iets gruwelijks. Het duurde echter nog zeker een heel uur voor ze eindelijk één en één bij elkaar optelde en begreep dat er geen chat-grage prins meer kwam.

                                                                                       © Thislexy, 2014.