vrijdag 4 maart 2016

Corned beef. Thewa #9: 'Vrij'


Het is een heldere nacht, die van 11 op 12 juni 1962. De maan verlicht het water van de Baai van San Francisco terwijl de broers John en Clarence Angelina, samen met hun kompaan Frank Harrisman, zich aan hun van plastic regenjassen gemaakte vlotje vastklampen. De contouren van de gevreesde gevangenis op Alcatraz Island, worden veel te langzaam kleiner naar hun zin. Fluisterend sporen ze elkaar aan om vooral met hun benen te blijven trappelen. Uren later spoelen de mannen uitgeput en tot op het bot verkleumd aan op een klein zandstrandje van wat nu de Golden Gate National Recreation Area heet. Klappertandend nemen de broers afscheid van hun medegevangene, die het vervolgens op een lopen zet, de onverwachte vrijheid tegemoet.

De nacht is niet koud en al snel zijn de kleren van de mannen opgedroogd, het klappertanden voorbij. Bij een boerderij stelen ze een pick-up truck en rijden gehaast noordwaarts wetende dat hun ontsnapping binnen enkele uren ontdekt zal worden. De zon komt net boven de kim als ze Santa Rosa binnenrijden. De gestolen truck wordt ergens achteraf geparkeerd en lopend struinen de gehaaide misdadigers de buurt af. Van een waslijn plukken ze een paar spijkerbroeken en shirts,
hun gevangeniskloffies verdwijnen in een vuilniscontainer.
Her en der beginnen mensen, gezinnen, aan hun nieuwe werkdag. Keurig gekleed, met een goed gevulde maag, stappen de mannen in hun brede Amerikaanse sleeën en volgen met talloze andere forenzen de weg naar de grote stad. De vrouwen blijven achter, al dan niet met de kinderen en poetsen hun huizen, doen de tuin of halen boodschappen.

Merline heeft geen kinderen. Ook geen man. Wel ‘een verleden’ en zowaar een baan. Zij is een beetje ‘raar’ en werkt in de Santa Rosa vleesfabriek. Daar maakt zij ‘s nachts de machines schoon die overdag worsten hebben gedraaid of vlees tot plakjes hebben gesneden. Vies werk, maar het betaalt daarom niet slecht. Vermoeid komt ze bij haar huis aan, nèt als de twee broers bij langs haar woning lopen. Niet mis te verstane honger kwelt beide mannen ondertussen. Honger naar voedsel en honger naar een lekker vrouwenlichaam.
John en Clarence zijn atletisch gebouwd, iets wat Merline niet ontgaat. Haar uiterlijk is ook niet onaantrekkelijk te noemen. Als de vrouw de mannen is gepasseerd, kijkt zij verheerlijkt achterom.
Zij wil die mooie mannenlijven ook wel even van achteren bekijken. Grappig genoeg doen beide mannen op dat moment hetzelfde. Een grijns verschijnt er op hun gezichten als zij zich alle drie bewust worden van wat er zojuist is gebeurd.

Een stapel witte boterhammen en een flinke pan scrambled eggs staan op de kleine eettafel in Merline’s keuken. Geamuseerd kijkt zij toe hoe beide mannen de ene boterham na de andere naar binnen werken. Zelf houdt zij het bij een kommetje melk met cornflakes en een beetje suiker.
Als het bakvet met een paar laatste stukjes brood uit de pan is geschraapt, de laatste melkdruppels uit de glazen zijn gezogen, leunen de mannen voldaan achterover.
“Jullie willen vast nog wel een toetje?” zegt Merline met een zwoele stem.
Met haar actie weet zij de aandacht van beide mannen onmiddellijk nòg sterker op zich te vestigen. Ze kijken elkaar eerst even kort aan en dan Merline, terwijl ze gretig ‘ja’ knikken.
“Ga maar eerst even douchen dan, jongens,” stelt zij voor.
Merline laat hen de badkamer zien en de kast waar zij handdoeken kunnen vinden. Met slechts een handdoek om hun middel komen beide mannen een kwartiertje later de badkamer weer uit en treffen Merline, naakt, op het tweepersoonsbed in de master bedroom aan.
“Laat het jullie nogmaals smaken,” zegt zij terwijl zij haar natte schaamlippen opent. John en Clarence hebben geen enkele aansporing meer nodig en duiken bijna letterlijk bovenop de jonge vrouw die gewillig haar benen spreidt en haar mond opent.
John laat zich haar geil goed smaken, terwijl Merline zijn broer’s stijve pik in haar mond neemt en hem lekker pijpt. Als Clarence’s pik goed stijf is gezogen, wisselen de broers van plek.
“Mijn god, wat heb ik dit gemist!” brult Clarence door de slaapkamer terwijl zijn pik haar soppende kutje vult. Meteen daarop begint hij haar in een straf tempo te neuken. Hij beukt zo hard dat Merline af en toe moeite heeft om John’s stijve in haar mond te houden. Om te voorkomen dat ze stukje bij beetje van het bed af zal glijden, slaat zij haar benen om Clarence’s lijf heen.
“Neuk me! Toe! Harder! Jaaa... zo!” moedigt zij hem aan om daarna onverminderd John’s pik weer te pijpen.
“Ik wil jullie tegelijk in me voelen,” kreunt Merline even later, “kom liggen Clarence.”
Hijgend en zwetend haalt Clarence zijn pik uit haar kutje en gaat naast Merline op zijn rug op het bed liggen. Merline draait zich over Clarence heen zodat haar benen naast zijn romp op bed rusten. Dan pakt zij Clarence’s pik en brengt hem voor haar schede. Vervolgens laat zij zich er met een diepe kreun overheen zakken.
John is inmiddels achter haar komen zitten en zodra Merline maar even haar billen een beetje omhoog brengt zet hij zijn eikel tegen haar kontgaatje aan.
“Toe maar,” zegt Merline over haar schouder.
Dankzij een klodder spuug glijdt zijn pik met groot gemak helemaal haar kontje in tot zijn schaamstreek tegen haar billen aankomt.
“Oh... neuk me jongens, neuk me zo hard je kan!” kreunt Merline.
John slaat zijn armen om haar bovenlijf en grijpt haar weelderige borsten vast. Dan begint hij haar in haar kont te neuken. Clarence wacht even tot hij het ritme van zijn broer doorheeft, dan begint hij ook zijn heupen te bewegen. Merline steunt met haar handen op Clarence’s schouders en sluit haar ogen om van de intensiteit van de neukbeurt -want dàt is het- volop te kunnen genieten. De drie kreunen er onsamenhangend op los, maar hitsen elkaar er wel mee op. Merline is de eerste die aangeeft dat haar orgasme op komst is. Bij iedere ademteug maakt zij meer en een steeds hoger geluid, tot zij schokkend, kreunend, grommend door haar climax overspoeld wordt.
Het is en voelt zo geil dat beide broers luttele seconden later ook hun orgasme bereiken en hun volle ballen in haar kont en kut legen.
Het drietal ligt nog na te hijgen als John opmerkt dat hij duizelig wordt.
“Jij ook al?” antwoordt zijn broer.
“Jullie zijn de inspanningen niet meer gewend, jongens,” lacht Merline, die vervolgens uit bed stapt.
Terwijl zij de mannen aankijkt, verschijnt er een valse glimlach om haar mond. Het gif dat zij door de eieren had gedaan, begint precies op tijd zijn uitwerking te hebben.

Van deze ontsnapte gevangenen is nooit meer iets vernomen. Sommigen beweerden hen in Brazilië te hebben gezien. Volgens de FBI moeten ze bij hun vluchtpoging wel in het koude water van de baai verdronken zijn. Alleen Merline wéét dat de broers Amerika nooit hebben verlaten, want de blikjes corned beef waarin hun lichaamsdelen stukje bij beetje terecht zijn gekomen, waren niet voor de export bedoeld.

© Thislexy, 2016.

inspiratie:



2 opmerkingen:

  1. Leuk verhaal met wortels in een historische gebeurtenis. Meer suspense kan het verhaal nog wel wat sappiger maken. Zelf vind ik het bijvoorbeeld leuk als de raarheid van Merline wat meer zou worden uitgediept. Ze zou de mannen bijvoorbeeld in plaats van eieren een eigenaardig smakende, wat taaie "zelfgemaakte" worst te eten kunnen geven. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een verhaal! Ik heb ademloos zitten lezen en op het eind liet me echt een vies gezicht trekken... corned beef zal nooit meer hetzelfde zijn ;)

    BeantwoordenVerwijderen