dinsdag 18 augustus 2015

Een tropische verrassing

Peter en Emily winnen een hele leuke prijs bij de Postcode Zomerloterij; een tiendaagse reis naar een schitterend tropisch eiland. Er gaat een camera-team van de loterij met hen mee om daar promotie opnamen van te maken. Dat deert beide echtlieden helemaal niet. Sterker nog, ze grijpen de kans aan om hun ingekakte huwelijk een nieuwe impuls te geven. Een maand later gaan zij op reis.

Vroeg in de ochtend, volgend op hun aankomst op het jaloersmakend mooie eiland, stelt manlief voor dat Emily haar dagelijkse sportroutine best wel langs de waterlijn kan doen. Vanaf het balkon van hun appartement wijst hij aan welke kant zij het beste op kan gaan. De routine die zij de afgelopen maand heeft ontwikkeld om dagelijks te sporten wil Emily, ondanks de reis en het verblijf op het eiland, zeker niet onderbreken. Het lijkt haar inderdaad een prachtig idee. En om de ergste warmte, die al snel na zonsopkomst zal ontstaan, vòòr te zijn besluit zij meteen op pad te gaan.

Even later, al joggend, ziet zij hier en daar lokale bewoners bij een van de vele resorts al aan het werk, parasols uitklappen en zo, maar verder is er nog geen toerist op het strand. Emily geniet van de rust en het weidse uitzicht over zee als ze opeens een opvallende grote fles op het strand ziet liggen, of eigenlijk, uit het zand ziet steken. De kurk zit er nog in. Ze stopt met joggen en moet er een beetje om lachen. Als dit een fles met een briefje erin is, zou dat zo’n geweldige cliché zijn. Zeker als je de omgeving, die in menige roman niet zou misstaan, in ogenschouw neemt. Ze besluit de fles toch op te pakken om te kijken of het onwaarschijnlijke bewaarheid wordt. Groot is haar verbazing als er daadwerkelijk een briefje in zit. Keurig opgerold en zo te zien nog helemaal droog. Nu is haar nieuwsgierigheid toch echt gewekt en wil zij weten wat er op dat briefje staat. Emily trekt de kurk uit de hals. Dan schudt zij de fles met de opening naar beneden een paar keer stevig op en neer. Het briefje komt daardoor wel in de hals te zitten maar wil er nog niet uit komen. Emily kijkt om zich heen en ziet verderop op het strand een dun twijgje liggen. Zij loopt er heen, raapt het op en peutert met het takje net zo lang totdat zij het briefje uit de fles kan trekken. Voorzichtig rolt Emily het briefje open en leest wat er staat.

Mijn liefste,

In mijn dromen zie ik je voor me, op een zonovergoten wit strand. Te paard kom je aangereden, slechts gekleed in een weinig verhullende lange witte blouse. Je stuurt je paard de branding in en glijdt van zijn rug het zilte water in. Verfrist kom je even later het strand weer oplopen, je huid plakt tegen de transparant geworden natte stof. Je voelt je sexy en zoekt ons zelfgebouwde primitieve strandhutje op, waar ik op je wacht. Nadat je je hebt afgedroogd bemin ik je in het warme licht van de ochtendzon. Slechts een bescheiden voorbode van wat de dag nog brengen zal. Deels is deze droom al werkelijkheid geworden want dat hutje heb ik gisteravond laat al voor ons gebouwd. Het enige dat ontbreekt ben jij, dus haast je en kom naar ons liefdesnestje zodat ik je in mijn armen kan nemen en kan beminnen tot de avond valt. Volg het strand nog ongeveer een kilometer, tot je een verlaten strandstoel ziet met een rode ballon eraan. Verlaat daar het strand en loop het palmbos in. Daar zal ik op je wachten.

XXX


Uit Emily’s beide ooghoeken zijn inmiddels tranen ontsnapt. Zo’n romantische brief heeft zij in haar hele leven nog niet van -wie anders dan- Peter ontvangen. Wat een ommezwaai hebben de afgelopen weken klaarblijkelijk ook voor hem betekend. Emily rent meteen verder over het strand, zoals hij in de brief heeft beschreven. Heel veel tijd zullen ze niet hebben want na het ontbijt zullen er weer opnames gemaakt worden. Onderweg bedenkt zij nog eens wat een geluk zij heeft gehad dat zij de fles heeft zien liggen en dat zij was gestopt om hem op te pakken. En hoe vroeg Peter wel niet is opgestaan om de fles nog vóór haar loopje in het zand te plaatsen. Zij snapt wel waarom hij zo ‘behulpzaam’ was om aan te wijzen hoe zij het beste lopen kon. En lach siert haar gezicht.

De afstand van waar Emily de fles vond, tot aan de verlaten strandstoel, legt zij af in een roes. Met nog steeds een brede glimlach op haar gezicht en de romantische woorden uit de brief nog nagalmend in haar hoofd stapt ze het palmbos in, op zoek naar het hutje, dat zij al snel vindt. Veel stelt het niet voor, maar het ging duidelijk meer om het idee dan om de uitvoering. Maar waar zij ook kijkt, van Peter is geen spoor te bekennen. Haar teleurstelling begint net enige vorm te krijgen als er, tot haar grote schrik, iemand van achteren een hand voor haar ogen doet en haar in haar nek kust. “Oooh, je bent er toch,” kirt ze geschrokken en opgelucht tegelijk, “gekkie!”
In de weinige tijd die ze samen kunnen doorbrengen, voordat de TV-mensen weer aan hun hoofd zullen zeuren, wil Emily het maximale uit hun spontane liefdesspel halen. Zonder omhaal laat zij haar sportbroek zakken en haar slip volgt al even snel.
“Kom, even een vluggertje,” zegt zij, terwijl zij zich zonder ook maar om te kijken voorover buigt en met haar handen steun zoekt op haar knieën. De bron van haar opwinding zegt niets maar trekt hoorbaar de rits van zijn broek open en nog geen twee tellen later voelt Emily hoe zijn harde lid zich voorzichtig tussen haar schaamlippen door een weg naar binnen baant.

Dit heeft zij zo gemist de laatste jaren, een spontane neukbeurt. Het lijkt wel of Peter het ook gemist heeft want zijn pik voelt veel dikker dan anders en ook stoot hij veel krachtiger, gerichter, dan voorheen. Bovendien wil hij blijkbaar wel even laten weten dat hij weer ‘in control’ is, want om de haverklap krijgt zij een klets voor haar kont van hem. Iets wat haar alleen maar nog geiler maakt. Het duurt niet lang of zij voelt haar climax naderen en daarom spoort zij haar, als herboren, minnaar aan om ook zo snel mogelijk klaar te komen. Golven van extase overvallen haar als hun beider hoogtepunt zich aandient. Het warme zaad spuit werkelijk tegen de binnenkant van haar schede. Vermoeid, maar zeker voldaan, glijdt zij van zijn langzaam slap wordende pik af en gezamenlijk laten zij zich in het zachte zand tussen de palmen vallen. Van alle inspanningen heeft Emily een droge mond gekregen en daarom vraagt zij of manlief alsjeblieft wat drinken voor haar wil halen terwijl zij zelf, met haar ogen nog gesloten, volkomen ontspannen in het zand liggend nageniet.

Emily zou een paar minuten later haast in slaap gevallen zijn als zij niet zou zijn opgeschrikt door Peter’s stem. Teleurgesteld en behoorlijk buiten adem hijgt hij: “Ooh verdorie, je bent er al. Sorry dat ik zo laat ben lieverd. Daar gaat mijn verrassing!”

© Thislexy, 2015.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten